social.coop

1 post1 participant0 posts today

Farhad<a href="https://venera.social/search?tag=%D8%B3%D9%81%D8%B1" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#سفر</a>خدای را مسجدِ من كجاست ای ناخدای من؟در كدامین جزیره‌ی آن آب‌گیرِ ایمن است كه راه‌اَش از هفت دریای بی‌زنهار مى‌گذرد؟◘ـاز تنگابی پیچاپیچ گذشتیم با نخستین شامِ سفر ،كه مزرعِ سبزِ آب‌گينه بود.و با كاهشِ شب – كه پنداری در تنگه‌ی سنگی جای خوش‌تر داشت – به در یایی مُرده درآمدیم با آسمانِ سُربىِ كوتاه‌اَش كه موج و باد را به سكونی جاودانه مسخ كرده بود، و آفتابی رطوبت‌زده را – كه در فراخیِ بی‌تصمیمیِ خویش سرگردانی می‌كشید و در تردیدِ میانِ فرو نشستن یا برخاستن به ولنگاری یله بود.◘ـما به سختی در هوای گندیده‌ی طاعونی دَم می‌زدیم و عرق‌ریزان در تلاشی نومیدانه پارو می‌كشیدم بر پهنه‌یِ خاموشِ دریایِ پوسیده كه سراسر پوشیده ز اجسادی‌ست كه چشمانِ ایشان هنوز از وحشتِ توفانِ بزرگ بر گشاده است و از آتشِ خشمی كه به هر جنبنده در نگاهِ ایشان است نیزه‌های شكن‌شكنِ تُندر جٓستن می‌كند.◘ـو تنگاب‌ها و دریاها.تنگاب‌ها و دریاهای دیگر…◘ـآن گاه به دریائی جوشان درآمدیم با گرداب‌های هول وخرسنگ‌های تفته كه خیزاب‌ها بر آن می‌جوشید.«ــ اینك دریای ابرهاست…اگر عشق نیست هرگز هیچ آدمى‌زاده را تابِ سفری این چنين نیست!»چنین گفتی با لبانی كه مدام پنداری نامِ گلی را تكرار می‌كنند.و از آن هنگام كه سفر را لنگر برگرفتیم اینك كلامِ تو بود از لبانی كه تكرارِ بهار و باغ است.و كلامِ تو در جانِ من نشست و من آ ن را حرف به حرف باز گفتم.كلماتی كه عطرِ دهان تو را داشت.و در آن دوزخ – كه آبِ گندیده دود كُنان بر تابه‌های تفته‌ی سنگ می‌سوخت ــ رطوبتِ دهان ات را از هر یكانِ حرف چشیدم.و تو به چرب‌دستى كشتی را بر دریای دَمه ‌خیزِ جوشان می‌گذرانيدى. و كشتی با سنگینیِ سیّال‌اَش، با غـّژاغـّژِ د كل‌هاى بلند – كه از بارِ غرورِ بادبان‌ها پَست می‌شد – در گذارِاز دیوارهای پوكِ پیچان به كابوسی می‌مانست كه در تبی سنگین می‌گذرد.◘ـاما چندان كه روزِبی‌آفتاب به زردی نشست، از پسِ تنگابی كوتاه راه به دریائی دیگر بردیم كه به پاكی گفتی زنگیان غمِ غربت را در كاسه‌ی مرجانیِ آن گریسته‌اند و من اندوهِ ایشان را و تو اندوهِ مرا.◘ـو مسجدِ من در جزیره‌ئی‌ست هم از این دریا. اما كدامین جزیره، كدامین جزیره، نوحِ من ای ناخدای من؟ تو خود آیا جُست‌و جوى جزیره را از فرازِكشتی كبوتری پرواز می‌دهی؟ یا به گونه‌‌ئى دیگر؟ به راهی دیگر؟ – كه در این دریابار همه چیزی به صداقت از آب تا مهتاب گسترده است، و نقره‌ی كدرِ فَلسِ ماهیان در آب ماهی دیگراست در آسمانی باژ گونه ـ◘ـدر گستره‌ی خلوتی ابدی در جزیره‌ی بكری فرود آمديم.گفتی: «- اینت سفر، كه با مقصود فرجامید: سختینه‌یی به سرانجامی خوش!»و به سجده من پیشانی بر خاك نهادم.◘ـخدای را نا خدای من! مسجدِ من كجاست؟ در كدامین دریا كدامین جزیره؟ــ آن‌جا كه من از خویش برفتم تا در پای تو سجده كنم و مذهبی عتیق را چونان مومیائی شده‌ئی از فراسوهای قرون به وِرد گونه‌ئی جان بخشم.مسجدِ من كجاست؟با دست هاى عاشق‌اَت آن‌جا مرا مزاری بنا كن!✅ـ از دفتر:قُقْنوس در باران• به بانوى صبر و ايثار: آنوش سركيسيان كَتز آذرِ ١٣٤٤ ✅ـ مجموعه آثارِ <a href="https://venera.social/search?tag=%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B4%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%88" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#احمدشاملو</a> • دفتر يكم شعرها • صفحه‌یِ 593<a href="https://venera.social/search?tag=Poetry" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Poetry</a> <a href="https://venera.social/search?tag=Farsi" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Farsi</a> <a href="https://venera.social/search?tag=Shamloo" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Shamloo</a> <a href="https://venera.social/search?tag=Iran" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Iran</a> <a href="https://venera.social/search?tag=Culture" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Culture</a>

Farhad<a href="https://venera.social/search?tag=%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#آغاز</a>بی‌گاهان به غربت به زمانی که خود در نرسیده بود ـــچنین زاده شدم در بیشه‌یِ جانوران و سنگ، و قلبم در خلاء تپیدن آغاز کرد.◘ـگهواره‌یِ تکرار را ترک گفتم در سرزمینی بی پرنده و بی‌بهار.نخستین سفرم باز آمدن بود ازچشم‌اندازهای امید‌فرسای ماسه و خار، بی آن‌که با نخستین قدم‌های نا آزموده‌یِ نوپائی خویش به راهی دور رفته باشم.نخستین سفرم باز آمدن بود.◘ـدور دست امیدی نمی‌آموخت لرزان بر پاهای نو راه رو در افقِ سوزان ایستادم. دریافتم که بشارتی نیست چرا که سرابی در میانه بود.◘ـدور دست امیدی نمی‌آموخت. دانستم که بشارتی نیست: این بی‌کرانه زندانی چندان عظیم بود که روح از شرمِ ناتوانی دراشک پنهان می‌شد.✅ـ نامِ شعر:آغاز•ازدفترِ: آیدا در آینه • 1340 ✅ـ مجموعه آثار <a href="https://venera.social/search?tag=%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B4%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%88" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#احمدشاملو</a> • دفترِیکم • شعرها • صفحۀ 451

Farhadـــ تو کجائی؟ در گستره‌یِ بی‌مرزِ این جهان تو کجائی؟ ـــ من در دوردست‌ترین جایِ جهان ایستاد‌ه‌ام: کنارِ تو.◘ــــ تو کجائی؟ در گستره‌یِ ناپاکِ این جهان تو کجائی؟ـــ من در پاک‌ترین مقامِ جهان ایستاده‌ام: بر سبزه‌شورِ این رودِ بزرگ که می‌سُراید برایِ تو.✅ـ ازدفترِ:ترانه های کوچکِ غُربت • دی 1357• لندن ✅ـ مجموعه آثارِ <a href="https://venera.social/search?tag=%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B4%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%88" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#احمدشاملو</a> • دفترِیکم • شعرها • صفحۀ 817<a href="https://venera.social/search?tag=Poetry" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Poetry</a> <a href="https://venera.social/search?tag=Farsi" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Farsi</a> <a href="https://venera.social/search?tag=Shamloo" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#Shamloo</a> <a href="https://venera.social/search?tag=HindRajab" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#HindRajab</a> <a href="https://venera.social/search?tag=NeverForget" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#NeverForget</a>

Farhad ☮️🆓🇵🇸<a href="https://social.vivaldi.net/tags/%DA%A9%D9%88%DA%86%D9%87" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#کوچه</a> دهلیزی لاینقطع در میانِ دو دیوار ، و خلوتی که به‌سنگینی چون پیری عصاکش از دهلیزِ سکوت می‌گذرد. و آن‌گاه آفتاب و سایه‌ئی مُنکسِر ، نگران و منکسر.خانه‌ها خانه خانه‌ها. مردمی، و فریادی از فراز:ـــ شهرِ شطرنجی! شهرِ شطرنجی!◘ـدو دیوار و دهلیزِ سکوت. و آن‌گاه سایه‌ئی که از زوالِ آفتاب دَم می‌زند.مردمی، و فریادی از اعماق ـــ مُهره نیستیم! ما مُهره نیستیم!✅ـ ازدفترِ: <a href="https://social.vivaldi.net/tags/%D8%A8%D8%A7%D8%BA%D9%90_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#باغِ_آینه</a> ــ 1338 ✅ـ مجموعه آثارِ <a href="https://social.vivaldi.net/tags/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B4%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%88" class="mention hashtag" rel="nofollow noopener noreferrer" target="_blank">#احمدشاملو</a> •دفترِیکُم شعرها•صفحۀ 373

Recent searches

Search options

Administered by:

Server stats:

#احمدشاملو